1️⃣ مگر نه اینکه برخی کشورهای نفتی، درآمدشون رو سرمایهگذاری میکنند. مثلا نروژ بیش از یک تریلیون دلار ثروت در صندوق سرمایهگذاری ملیش تجمیع کرده، تا نسلهای دیگه هم از نفت بهره ببرند. چرا ما عواید نفتی رو بین مردم توزیع کنیم تا فقط همین نسل ثروت نفتی رو بخوره بره؟
وقتی عواید نفتی رو بین مردم توزیع کنیم، بخشی رو مصرف میکنند و بخشی رو پسانداز میکنند. مثلا بخشی رو صرف خرید خوراک و پوشاک میکنند، اما بقیه رو سرمایهگذاری میکنند. یکی سهام میخره، دیگری خونه میخره. یکی تراکتور میخره، یکی دستگاه جوش میخره، دیگری کارگاهی اجاره میکنه و فعالیت تولیدی راه میاندازه. اینها همه سرمایهگذاریهایی هستند که ثروت خانوادگی رو افزایش میدهند، و از طریق ارث، عواید نفتی رو به نسلهای آتی میرسونند.
حتی وقتی این پول صرف آموزش و بهداشت بهتر فرزندان میشه، نوهها در خانواده مرفهتری بزرگ میشن، و عملا ثروت نفتی به نسلهای آتی میرسه.
در وضعیت کنونی، ثروت نفتی در قالب بنزین و گازوئیل ارزون میسوزه میره هوا، و برای نسلهای بعدی فقط سرطانش میمونه. هر وقت حکمرانی اقتصادی ما به کیفیت نروژ شد، بشینیم در مورد شکل دادن به یک صندوق سرمایهگذاری ملی صحبت کنیم. تا اون زمان، مردم امانتداران بهتری برای ثروت ملی هستند تا دولت.
سالها پیش یه صندوق توسعه ملی برای تجمیع بخشی از عواید نفتی ایجاد کردیم، اما شد قلک دولت، تا به بهانههای مختلف خالیش کنه.
مردم بر ثروت خدادادی این سرزمین امینتر هستند تا دولت، و پدر و مادرها دلسوزتر بر سرنوشت فرزندان، نوهها و ندیدههاشون هستند، تا دولت.
این مقاله خوبی در مورد اثر چنین درآمدی بر نسلهای آیندهست:
http://tarjomaan.com/neveshtar/9433/
گوساله و گوساله پرستی در قرن بیست و یکم و نقش موسی (ع) در این میان
رو ,ثروت ,نفتی ,نسلهای ,مردم ,ملی ,عواید نفتی ,نفتی رو ,بخشی رو ,ثروت نفتی ,مردم توزیع
درباره این سایت