ارجاع بهپست پایین
تا وقتی که گوساله در جامعه وجود داشته باشه گوساله پرستی هم در جامعه رواج خواهد یافت. وقتی طرف دکترای فلسفه دارد و از حوزه ی تخصصی خود به جایی می رسد که جرأت پیدا کند که مقاله در باب اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک بدهد تا یک نظریه ی نخ نمای پزشکی 2500 سال پیش را به پزشکی مدرن هر جور شده وصله بکند نتیجه این میشود که گوساله پرستانی هم در جامعه به ما اعتراض می کنند و کامنت می گذارند که:
حرفت بی ربطه. طب سنتی رو مورد مقوله ای(طبع انسان و غذاها) بحث میکنه که اصلا موضوع صحبت طب مدرن نیست. در عین اینکه طب سنتی خطا داره، موضوع بحثش هم جالبه و باید پیگیری بشه.
درخواست من این است که این بزرگواران به جای اینکه پرت و پلا نشخوار کنند بیایند سابقه ی 2500 ساله ی طب سنتی را به سابقه ی 200-300 ساله ی پزشکی مدرن مقایسه کنند. یعنی یکبار هم که شده به جای بحث های کیفی کوالیتی برویم سراغ بحثهای کمّی کوانتیتی. یعنی مثلا سوال این است که اگر تعداد امراضی را که تا به حال طب سنتی ریشه کن کرده است با تعداد امراضی که پزشکی مدرن ریشه کن کرده است مقایسه کنیم.
مثلا یک لیست خیلی ابتدایی از امراضی که تا 2-3 قرن قبل کرور کرور ملت را به دیار عدم می فرستاد عبارت است از:
آبله
طاعون
سیاه سرفه
فلج اطفال
دیفتری
سرخک
کزاز
سرخجه
وبا
هاری
نگاهی به لیست بالا بیندازید. تقریبا تمامی این بیماریهای مهلک یا ریشه کن شده اند یا در حال ریشه کن شدن هستند. سوال من از گوساله ها و گوساله پرست ها این است که طب به اصطلاح سنتی یا طب به اصطلاح اسلامی برای ریشه کن کردن این بیماری ها تا به امروز چه اقداماتی صورت داده و چقدر اقداماتش موفقیت آمیز بوده است؟
این سوال را که جواب دادید سر فرصت می نشینیم و درباره ی با ربط بودن و بی ربط بودن مطالب من بحث می کنیم و اینکه در دعوای میان دو طرف نقش حضرت موسی (ع) چیست؟
رضا کیانی موحد
گوساله و گوساله پرستی در قرن بیست و یکم و نقش موسی (ع) در این میان
ی ,طب ,گوساله ,کن ,ریشه ,سنتی ,ریشه کن ,طب سنتی ,است که ,را به ,این است
درباره این سایت